Akcja Katolicka

ZADANIA AKCJI KATOLICKIEJ

• formacja intelektualna, duchowa, apostolska, kulturalna, społeczna;
• realizacja apostolskiego celu Kościoła w zakresie ewangelizacji, uświęcania się, formacji sumienia według wzoru sumienia chrześcijańskiego - dążenie każdego chrześcijanina do świętości;
• rozświetlać życie codzienne według Ewangelii Jezusa: rodzinne, społeczne, zawodowe, polityczne, ekonomiczne, kulturalne;
• głosić Jezusa (ewangelizacja) w małżeństwie, rodzinie i społeczeństwie (różne instytucje, np. szkoła) biorąc wzór ze Świętej Rodziny; Małżeństwo i rodzina stanowią pierwszą płaszczyznę społecznego zaangażowania katolików świeckich – Jan Paweł II;
• wdrażanie życia Ewangelią w życie codzienne;
• współodpowiedzialność świeckich z hierarchią za wyznawaną wiarę, a podawaną przez Urząd Nauczycielski Kościoła;
• świadectwo jedności w wierze z duchowieństwem, biskupami i papieżem;
• przywrócić świadomość suwerenności duchowej i moralnej Kościoła;
• współpraca świeckich i duchownych;
• świeccy przyjmują odpowiedzialność za prowadzenie działalności duszpasterskiej;
• podejmować wspólne (świeccy i duchowni) działanie, aby budować, rozwijać i podkreślać wspólnotę Kościoła;
• angażować świeckich w organizowanie życia codziennego, społecznego i kościelnego;
• niweczyć bierność;
• prowadzić działalność pod zwierzchnictwem hierarchii, czuwającej nad czystością doktryny katolickiej;
• wdrażać i uczyć katolików świeckich pracy w zespołach ludzkich, wspólnotach;
• ożywienie umiłowania modlitwy, kontemplacji, życia liturgicznego i sakramentalnego, działalność na rzecz wzrostu powołań do chrześcijańskiego małżeństwa, do sakramentalnego kapłaństwa i do życia konsekrowanego, gotowość uczestnictwa w przedsięwzięciach i działaniach Kościoła zarówno na szczeblu lokalnym, krajowym jak i międzynarodowym; zaangażowanie w dziedzinie katechezy i pedagogiczne umiejętności w wychowaniu chrześcijan; pobudzenie do chrześcijańskiej obecności w różnych środowiskach społecznych i udział w organizowaniu i animacji dzieł charytatywnych, kulturalnych, duchowych, ducha wyrzeczenia i powrót do ewangelicznego ubóstwa jako źródła wspaniałomyślnej miłości wszystkich ludzi; nawrócenie na drogę chrześcijańskiego życia lub powrót do wspólnoty ochrzczonych, którzy niegdyś odeszli (Christifideles laici, 34).